Ο Dušan I. Bjelić είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιου του Νότιου Μέιν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έκανε προπτυχιακές (1976) και μεταπτυχιακές σπουδές (1981) στην κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης το 1989. Εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Νότιου Μέιν από το 1990. Έχει διδάξει κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου, στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, και στα Πανεπιστήμια Tufts, Bentley και Emerson.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εκτείνονται στα πεδία της εθνομεθοδολογίας, των βαλκανικών σπουδών, και των κριτικών σπουδών στην ψυχανάλυση και την ψυχιατρική. Μεταξύ των δημοσιευμένων έργων του ξεχωρίζουν τα: Intoxication, Modernity, and Colonialism: Freud's Industrial Unconscious, Benjamin's Hashish Mimesis [Αποτοξίνωση, νεωτερικότητα και αποικιοκρατία: Το βιομηχανικό ασυνείδητο του Φρόιντ, η μίμηση του χασίς του Μπένγιαμιν] (2017), Normalizing the Balkans: Geopolitics of Psychiatry and Psychoanalysis [Η κανονικοποίηση των Βαλκανίων: Η γεωπολιτική της ψυχιατρικής και της ψυχανάλυσης] (2016), Galileo's Pendulum: Science, Sexuality and the Body-Instrument Link [Το εκκρεμές του Γαλιλαίου: Επιστήμη, σεξουαλικότητα και ο σύνδεσμος σώματος-οργάνου] (2003), καθώς και οι συλλογικοί τόμοι τους οποίους έχει επιμεληθεί: Balkan Transnationalism at the Time of Neoliberal Catastrophe [Ο βαλκανικός διεθνισμός στην εποχή της νεοφιλελεύθερης καταστροφής] (2019) και Balkan as Metaphor: Between Globalization and Fragmentation [Τα Βαλκάνια ως μεταφορά: Μεταξύ παγκοσμιοποίησης και κατακερματισμού] (2002).

O Julian Go είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Έχει διδάξει, ως επισκέπτης ή μόνιμος καθηγητής, στο London School of Economics, στο Πανεπιστήμιο Pompeu Fabra στη Βαρκελώνη, στο Πανεπιστήμιο της Λουκέρνης στην Ελβετία και στο Κέντρο Σπουδών του Τρίτου Κόσμου στις Φιλιππίνες. Το έργο του διερευνά τις κοινωνικές λογικές των αυτοκρατορικών σχηματισμών και της σύγχρονης αποικιοκρατίας, τη μεταποικιακή/αποαποικιακή σκέψη και σχετικά ζητήματα κοινωνικής θεωρίας, επιστημολογίας και γνώσης, καθώς και την παγκόσμια ιστορική κοινωνιολογία. Μεγάλο μέρος της δουλειάς του Go εστιάζει στην αυτοκρατορία των ΗΠΑ, ζήτημα που αναπτύσσει σε μια σειρά κειμένων, όπως στα βιβλία Patterns of Empire: The British and American Empires, 1688 to Present [Αυτοκρατορικά μοτίβα: Η Βρετανική και η Αμερικανική Αυτοκρατορία] (2011), American Empire and the Politics of Meaning [Αμερικανική αυτοκρατορία και πολιτικές του νοήματος] (2008) και στον συλλογικό τόμο The American Colonial State in the Philippines: Global Perspectives [Το αμερικανικό αποικιακό κράτος στις Φιλιππίνες: Παγκόσμιες προοπτικές] (συνεπιμέλεια με την Anne Foster, 2003). Έχει επίσης εργαστεί πάνω στη μεταποικιακή σκέψη και την κοινωνική θεωρία, μελέτες που κατέληξαν στο βιβλίο Postcolonial Thought and Social Theory [Μεταποικιακή σκέψη και κοινωνική θεωρία] (2016), καθώς και στην παγκόσμια ιστορική κοινωνιολογία και τη διεθνική θεωρία πεδίου – βλ. τους συλλογικούς τόμους Fielding Transnationalism [Εγκαθιστώντας τον διεθνισμό] (συνεπιμέλεια με τη Monika Krause, 2016) και Global Historical Sociology [Παγκόσμια ιστορική κοινωνιολογία] (συνεπιμέλεια με τον George Lawson, 2016). Στο τρέχον έργο του συμπεριλαμβάνεται η μελέτη των επιδράσεων του ιμπεριαλισμού στη στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία. Συνεχίζει επίσης να διερευνά τις επιπτώσεις της μεταποικιακής/αποαποικιακής σκέψης καθώς και της θεωρίας του Παγκόσμιου Νότου στην κοινωνική επιστημονική γνώση.

Ο Mahmood Mamdani είναι ακαδημαϊκός, συγγραφέας και πολιτικός σχολιαστής από την Ουγκάντα. Είναι πρύτανης του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Καμπάλα και διευθύνει το Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας του Πανεπιστημίου Makerere στην Καμπάλα. Είναι επίσης Καθηγητής Διακυβέρνησης στη Σχολή Διεθνών και Δημόσιων Σχέσεων του Πανεπιστημίου Columbia (κατέχοντας τον τιμητικό τίτλο «Herbert Lehman Professor»), καθώς και Καθηγητής Ανθρωπολογίας, Πολιτικών Επιστημών και Αφρικανικών Σπουδών επίσης στο Πανεπιστήμιο Columbia. Ο Mamdani ειδικεύεται στη μελέτη της αφρικανικής και διεθνούς πολιτικής, της αποικιοκρατίας και μεταποικιοκρατίας, καθώς και στην πολιτική της παραγωγής γνώσης. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία και διεθνή αναγνώριση, όπως για παράδειγμα η ανάδειξή του στους «20 κορυφαίους δημόσιους διανοούμενους» του 2008 από το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy και το βρετανικό Prospect. Την περίοδο 1998-2002 υπηρέτησε από τη θέση του προέδρου στο CODESRIA (Council for the Development of Social Research in Africa [Συμβούλιο για την ανάπτυξη της κοινωνικής έρευνας στην Αφρική]).

Έχει εκδώσει πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων τα Neither Settler nor Native: The Making and Unmaking of Permanent Minorities [Ούτε έποικος ούτε ντόπιος: Η κατασκευή και η διάλυση των μόνιμων μειονοτήτων] (2020), Define and Rule: Native as Political Identity [Όρισε και βασίλευε: Ο ντόπιος ως πολιτική ταυτότητα] (2012), Saviors and Survivors: Darfur, Politics, and the War on Terror [Σωτήρες και επιζήσαντες: Νταρφούρ, πολιτική και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας] (2009), Good Muslim, Bad Muslim: America, the Cold War and the Roots of Terror [Καλός μουσουλμάνος, κακός μουσουλμάνος: Η Αμερική, ο Ψυχρός Πόλεμος και οι ρίζες του τρόμου] (2004), When Victims Become Killers: Colonialism, Nativism, and the Genocide in Rwanda [Όταν τα θύματα γίνονται δολοφόνοι: Αποικιοκρατία, νατιβισμός, και γενοκτονία στη Ρουάντα] (2001), Citizen and Subject: Contemporary Africa and the Legacy of Late Colonialism [Πολίτης και υποκείμενο: Σύγχρονη Αφρική και η κληρονομιά της ύστερης αποικιοκρατίας] (1996), Politics and Class Formation in Uganda [Πολιτική και ταξική σύνθεση στην Ουγκάντα] (1976), From Citizen to Refugee [Από πολίτης πρόσφυγας] (1973), και The Myth of Population Control: Family, Class and Caste in an Indian Village [Ο μύθος του ελέγχου του πληθυσμού: Οικογένεια, τάξη και κάστα σε ένα χωριό της Ινδίας] (1972).

Ο Boaventura de Sousa Santos είναι Ομότιμος  Καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα στην Πορτογαλία, καθώς και Διακεκριμένος Νομικός Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μάντισον στο Ουισκόνσιν. Είναι διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κοΐμπρα, ενώ το πλούσιο συγγραφικό του έργο επικεντρώνεται σε ζητήματα παγκοσμιοποίησης, κοινωνιολογίας του δικαίου και του κράτους, επιστημολογίας και κοινωνικών κινημάτων. Έχει προτείνει τον όρο «Επιστημολογίες του Νότου», ως απάντηση στη δυτική ηγεμονία της γνώσης. Έχει διεξάγει μακροχρόνιες επιτόπιες έρευνες σε Βραζιλία, Πράσινο Ακρωτήρι, Μακάου, Μοζαμβίκη, Νότια Αφρική, Κολομβία, Βολιβία, Ισημερινό και Ινδία, ενώ αργότερα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, το πνεύμα του οποίου θεωρεί απαραίτητο για τις μελέτες του για την αντι-ηγεμονική παγκοσμιοποίηση, δηλαδή για ένα μονοπάτι στην κατεύθυνση του αγώνα για παγκόσμια γνωσιακή δικαιοσύνη.

Τα πιο πρόσφατα βιβλία του στα αγγλικά περιλαμβάνουν τα εξής: The Pluriverse of Human Rights: The Diversity of Struggles for Dignity [Το πλουραλιστικό σύμπαν των ανθρώπινων δικαιωμάτων: Η ποικιλότητα των αγώνων για αξιοπρέπεια (επιμέλεια μαζί με τον Bruno Sena Martins) (2021), Decolonising the University: The Challenge of Deep Cognitive Justice [Για την απο-αποικιοποίηση του πανεπιστημίου: Η πρόκληση της βαθιάς γνωσιακής δικαιοσύνης], (2021), Toward a New Legal Common Sense: Law, Globalization, and Emancipation [Προς μια νέα δικαιική κοινή λογική: Νόμος, παγκοσμιοποίηση και χειραφέτηση] (2020); Demodiversity: Toward Post-Abyssal Democracies [Δημοποικιλότητα: Προς μετα-αβυσσαίες δημοκρατίες] (επιμέλεια μαζί με τον José Manuel Mendes) (2020), Knowledges Born in the Struggle. Constructing the Epistemologies of the Global South [Γνώσεις γεννημένες στον αγώνα. Κατασκευάζοντας τις επιστημολογίες του Παγκόσμιου Νότου] (επιμέλεια μαζί με τη Maria Paula Meneses, 2019), The End of the Cognitive Empire: The Coming of Age of Epistemologies of the South [Το τέλος της γνωσιακής αυτοκρατορίας: Η ωρίμανση των Επιστημολογιών του Νότου] (2018), If God Were a Human Rights Activist [Εάν ο θεός ήταν ακτιβιστής των ανθρώπινων δικαιωμάτων] (2015), Epistemologies of the South: Justice against Epistemicide [Επιστημολογίες του Νότου: Δικαιοσύνη απέναντι στη γνωσιοκτονία] (2014).

Η Ann Laura Stoler είναι διακεκριμένη Καθηγήτρια Ανθρωπολογίας και Ιστορικών Σπουδών στο New School for Social Research της Νέας Υόρκης. Έχει σημαντική συνεισφορά στα πεδία των αποικιακών και μεταποικιακών σπουδών, της ιστορικής ανθρωπολογίας, της φεμινιστικής θεωρίας, των πολιτικών της γνώσης, της αποικιακής διακυβέρνησης, των φυλετικών επιστημολογιών, των αυτοκρατορικών πολιτικών περί σεξουαλικότητας και της αρχειακής εθνογραφίας. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια École des Hautes Études, École Normale Supérieure και Paris 8, στη Σχολή Κριτικής και Θεωρίας του Πανεπιστημίου Cornell, στο Πανεπιστήμιο Birzeit στη Ραμάλα, στο Εργαστήριο Θεωρίας και Κριτικής του Γιοχάνεσμπουργκ, στη Σχολή Τεχνών και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Irvine, καθώς και στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Bard Prison Initiative.

Μεταξύ των βιβλίων της, ξεχωρίζουν τα Duress: Imperial Durabilities in Our Times [Εξαναγκασμός: Αυτοκρατορικές επιβιώσεις στους καιρούς μας] (2016), Imperial Debris: On Ruins and Ruination [Αυτοκρατορικά χαλάσματα: Περί ερειπίων και ερείπωσης] (2013), Along the Archival Grain: Epistemic Anxieties and Colonial Common Sense [Στην αρχειακή δίνη: Επιστημικές ανησυχίες και αποικιακή κοινή λογική] (2009); Haunted by Empire: Geographies of Intimacy in North American History [Στοιχειώματα της αυτοκρατορίας: Γεωγραφίες οικειότητας στην ιστορία της Βορείου Αμερικής] (2006), Carnal Knowledge and Imperial Power: Race and the Intimate in Colonial Rule [Σαρκική γνώση και αυτοκρατορική εξουσία: Η φυλή και το οικείο στην αποικιακή κυριαρχία] (2002), Race and the Education of Desire: Foucault’s History of Sexuality and the Colonial Order of Things [Φυλή και εκπαίδευση της επιθυμίας: Η Ιστορία της Σεξουαλικότητας του Φουκό και η αποικιακή τάξη πραγμάτων] (1995); Capitalism and Confrontation in Sumatra’s Plantation Belt, 1870–1979 [Καπιταλισμός και αντιπαράθεση στη ζώνη των φυτειών της Σουμάτρας, 1870-1979] (1985). Επίσης, έχει συνεπιμεληθεί τους τόμους Tensions of Empire: Colonial Cultures in a Bourgeois World [Εντάσεις της αυτοκρατορίας: Αποικιακές κουλτούρες στον αστικό κόσμο] (με τον Frederick Cooper, 1997), Imperial Formations [Αυτοκρατορικοί σχηματισμοί] (με τους Carole McGranahan και Peter Perdue, 2007). Η αφοσίωσή της στην εννοιολογική και ιστορική έρευνα οδήγησε σε συνεργασίες με ιστορικούς, κριτικούς λογοτεχνίας και φιλοσόφους, ενώ πρόσφατα υπήρξε συνιδρύτρια του ακαδημαϊκού περιοδικού Political Concepts: A Critical Lexicon

Η Gina Athena Ulysse αυτοαποκαλείται postZoralInteventionist. Είναι φεμινίστρια καλλιτέχνιδα και ανθρωπολόγος, η πρακτική της οποίας ανασκάπτει το συλλογικό μας παρελθόν σε μια προσπάθεια διαλογισμού και εμπλοκής με τις πολυπλοκότητες του παρόντος μας. Τα τελευταία χρόνια είναι Καθηγήτρια Φεμινιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Σάντα Κρουζ.

Με τα δικά της λόγια: «Η παρόρμηση για δημιουργία ξεκίνησε με την παράδοση στον ήχο. Σε νεαρή ηλικία στην Αϊτή, ήθελα να γίνω τραγουδίστρια. Με τη μετανάστευση, η αναζήτηση του τραγουδιού συνυφάνθηκε με τα όνειρα μιας ροκ σταρ, με την ποίηση, και με μια διδακτορική διατριβή στην ανθρωπολογία. Σήμερα, ως διαθεματική καλλιτέχνιδα και παιδαγωγός, το έργο μου είναι μια απάντηση στις μούσες. Αναζητώ την ομορφιά και τη χάρη, όσο φαντασματικές κι αν είναι, και έρχομαι αντιμέτωπη με το ενστικτώδες που συχνά απουσιάζει στις δομικές αναλύσεις. Χρησιμοποιώντας ένα πλήθος μορφών, εξερευνώ τα σύνορα και τους χώρους ανάμεσα στην εθνογραφία και την περφόρμανς, στα φυσικά και τα κειμενικά υλικά, αποκαλύπτοντας την άγρια επιτακτικότητα με την οποία επιχειρούμε να αναγνωρίσουμε, να ονοματίσουμε και να συνυπολογίσουμε την εξουσία και την ευαλωτότητα μέσα στους ακατέργαστους τρόμους της αποικιοκρατίας και της αυτοκρατορίας. Παίζοντας με ανακυκλωμένα εθνογραφικά συλλεκτικά αντικείμενα, τα εγχειρήματά μου αναμειγνύουν το απτό με το ακαθόριστο. Συχνά μπλέκω αρχειακές ιστορίες, στατιστικές και θεωρίες με ύμνους Βούντου, δημοφιλή τραγούδια, φυσικά και ιερά αντικείμενα. Η αισθητική στη φεμινιστική μου πρακτική πηγάζει από μια οργανική προσέγγιση στο rasanblaj η οποία τροφοδοτείται από προγονικές, απελευθερωτικές και ερωτικές επιταγές. Εντέλει, ο σκοπός μου είναι να προσεγγίσω/αντιμετωπίσω τη συλλογική απανθρωποποίησή μας για να αναδημιουργήσω μια πλήρως ενσωματωμένη ύπαρξη, χωρίς να αφήσω πίσω το σώμα. Εξακολουθώ να εμπνέομαι γιατί η ευχή μου είναι να συνδράμω όπως μπορώ στους αγώνες για έναν δικαιότερο κόσμο. Στα εν εξελίξει έργα στο RPPL (Rasanblaj Praxis Project Lab [Εργαστήριο εγχειρημάτων rasanblaj πρακτικής] περιλαμβάνεται το «Are You Sure, Sweetheart, That You Want To Be Well? [Είσαι σίγουρη, αγαπημένη/ε, ότι θέλεις να είσαι καλά;»] – με τίτλο που ανακαλεί το βιβλίο The Salt Eaters [Οι αλατοφάγοι] της Toni Cade Bambara, αυτή η σεκόγια repozwa rasanblaj εξερευνά με νεροκολοκύθες, επιθυμίες, πνεύματα και ίλιγγο τις εδαφοκεντρικές συνδέσεις με τη φύση. Επίσης, το «BlackLiberationMashUp [To mash-up της μαύρης απελευθέρωσης]» – μια εξελισσόμενη περφόρμανς, ένας διαλογισμός στη λογοτεχνία της μαύρης διασποράς από τον 19ο αιώνα ως σήμερα, καθώς κι εκείνο το Rasanblaj Manifesto το οποίο είναι ακόμα εν ισχύ... Μείνετε συντονισμένες!».